Zero-based-budgetting kent u wel. Een finance tactiek uit de jaren 70 die erop neer komt dat tijdens elke budget rondje, je vanop nul vertrekt. Dus niet het jaarlijkse: “Ik doe hetzelfde en vraag hetzelfde budget + x% aan voor mijn groei te realiseren”. Neen, elke uitgave moet telkens opnieuw individueel verantwoord worden. De zin en onzin van deze techniek is ongetwijfeld een blog post op zichzelf waard, maar die kelk laat ik graag aan mij voorbij gaan.
Maar laat ons nu het idee eens toepassen op processen? Als we vertrekken van een “0 effort” om processen op te zetten? Wat als je jaarlijks elk proces terug evalueert op zijn merites? Te beginnen met de interne:
- Brengt het echt meer op om een proces op te zetten die controleert wie welk type computer heeft?
- Wat is de kost van het achterliggend risico als goedkeuringsprocessen afgeschaft worden?
- Wat als prikklokken afgeschaft worden?
En laat ons zeker de klantgerichte processen niet vergeten:
- Wat als je morgen geen aanmaningsprocessen meer hebt?
- Wat als after-sales medewerkers geen documenten hoeven in te vullen om misnoegde klanten een terugbetaling toe te kennen als je als bedrijf in de fout bent gegaan?
- Wat als credit checks afgeschaft worden?
- Wat als iedereen in het bedrijf zonder proces blogposts kan publiceren op je corporate website of kan interageren met klanten op social media in naam van je bedrijf?
Om op al deze vragen te antwoorden heb je alvast nood aan:
- Zicht op al je interne & klantgericht processen;
- Een duidelijke business case over de toegevoegde waarde van processen.
En alleen dat al is goud waard in tijden van disruptie. Want jouw toekomstige concurrent is nu misschien nog een start-up zonder het minste benul van processen.