De must have skills for every professional.

Levenslang leren, groeien, holistisch profielen vs. expert profielen,… We weten dat we alleen maar meer afhankelijk zullen worden van kennis en vooral hoe we die toepassen. Ook in onze scholen & universiteiten stijgt het aantal opleidingen en keuzes alleen maar. Zie als jonge studente tegenwoordig maar het bos door de bomen.

Dus tijd om een aantal skills, competenties, dingen die je als young en niet meer zo young professional in alle omgevingen (ja, ook in not-for-profit) nodig hebt, in de verf te zetten. Skills waar ik graag een lans voor breek om ook meer aandacht voor te hebben in onze opleidingen, te beginnen in de lagere school.

In no specific order:

1. Project Management Skills.

Er zijn weinig dingen waar je niet met project-skills bezig bent, of het nu werk of privé is: Project management gaat over:

Een duidelijke afbakeningen maken van je doelstelling (voor je aan het werk begint).
Prioriteiten bewaken.
Vooraf duidelijk te maken hoe succes eruit ziet.
Samen af te spreken welke stappen leiden tot succes.
Wie ownership neemt…
tegen wanneer.
Wie kwaliteitsbewaking doet.
Hoe we samen gaan werken.
Hoe we voortgang opvolgen.
Wie verantwoordelijk is om mensen en resources vrij te maken.
Risico’s vooraf in beeld hebben en hoe we die mitigeren.

En laat dat nu dingen zijn die bijna altijd van pas komen, ook in activiteiten die niet officieel ‘een project’ noemen.
Probeer bijvoorbeeld maar eens met 2 kinderen op vakantie te vertrekken…

2. Faciliteren

Faciliteren ofte kennis uit een groep mensen naar boven krijgen en deze samen tot een besluit, plan, aanpak,… laten komen waar ze zich kunnen achter scharen.
Meer en meer complexe vraagstukken die geen zwart/wit antwoord hebben dienen zich aan. Het ‘competitief’ voordeel van onze contreien zit duidelijk niet in grondstoffen of ‘goedkope arbeid’, maar wel in omgaan met complexe uitdagingen, en daarvoor zijn samenwerking, the wisdom of many people, tot resultaat komen,… absoluut noodzakelijk. Maar dat betekent ook toenemende complexiteit om die kennis naar boven en gealigneerd te krijgen (om nog maar te zwijgen van het maken van keuzes). Dat soort dialoog, process,… faciliteren is key.

3. Werken met je handen

Realiteitszin, boerenverstand,… allemaal uitingen van ‘het vinden van praktisch bruikbare oplossingen in de complexiteit van alledag’ is cruciaal in verandering creëeren. Dat aanleren is moeilijk.
Dingen creëren ‘met je handen’ is de efficiëntste manier om daar voeling mee te krijgen?. Of je nu leert elektriciteit zelf te leggen, aan de slag gaat met houtbewerking, tekent, met SketckUp leert werken, programmeren of zelf robots leert bouwen maakt niet uit.
Je leert er gewoon toepasbaarheid door te doen. Hoe je met driehoekslijnen (en niet met vierkanten bijvoorbeeld) een stevige houtconstructie maakt.
Zo leer je experimenteren en aanpassen wat niet werktal doende. Tegenwoordig noemen ze dat fail fast, adapt faster…

Uitsmijter: Excel/Data visualisatie

De massa data waarmee we om moeten gaan maakt de nood om ‘het kaf van het koren te scheiden’ geweldig belangrijk. Data op zich is zinloos, informatie is key. En om die informatie uit data te distilleren is datalogica en kennis van hoe data verwerken een conditie sine qua non. Om mensen ze te laten snappen en de juiste conclusies te trekken doet data-visualisatie wonderen. Laat je niet verleiden door “Ja, maar A.I. kan dat voor ons”. Vandaag kan dat alvast nog niet zonder dat je AI de juiste richting kan uitsturen: welke data moet je zoeken, hoe structureer je die? En het interpreteren van het resultaat “de AI black-box” is nog een heel ander paar mouwen.
Dat, en het feit dat een basis VLOOKUP en draaitabel gewoon sneller zijn dan even een A.I. systeem te gaan trainen 😉
So repeat after me: “Ik zal niet afstuderen zonder dat ik die 2 functies kan toepassen” 😀
Uiteraard mag je Excel door elk ‘rekenblad’ vervangen 😉

Wat zijn jouw ideeën om onze huidige en toekomstige workforce fit for the future te maken?

Creating your organisation around the customers you have or the ones you want?

Why is it that most processes in companies are build to what I would call: ’mitigate the negative behaviour of bad customers’??

Let me explain this one. You all know these scenario’s: Before somebody can become a customer, she has to pass a complicated credit scoring system. This system is build not to help identify the ‘good’ customers, but to weed out the ‘bad’ ones; We set up control mechanisms, so customers can not combine 2 types of promo; You let them sign a 10 page contract; We make huge costs to divert customers to an online portal not because they have 24/7 access, but because it is cheaper than connecting them to a call agent. We have huge disclaimers to avoid complaints, refined dunning processes to get the money back from non-paying customers, triple identification,…

The problem with this is, that the majority of your customers are not trying to screw you. So you end up with a customer experience that is designed to rule out surprises for your company coming from 5% of your customers, but causes huge delays, frustration, waiting periods,… for the 95% of your good customers.

Result: huge loss of money, your good customers don’t feel threaded as they should and your organisation ultimately becomes build around fear and ways to avoid issues instead of creating added value.

What customers do you want to work for every day?

Making a complex world complicated?

Reading ‘Reinventing organizations’, I stumbled upon a remark by Jean-François Zobrist (FAVI) between the difference between Complicated systems and Complex systems.

Although the difference is quite straightforward when you think about it, we often tend to mix them up with a huge impact on business.

Let me use the metaphor used by Zobrist to explain the difference:
An airplane is a complicated system. There are millions of parts that need to work together seamlessly. But everything can be mapped out: if you change one part, you should be able to predict all the consequences.
A bowl of spaghetti is a complex system. Even though it has just a few dozen “parts”, it is virtually impossible to predict what will happen when you pull at the end of a strand of spaghetti that sticks out of the bowl.

Now what is the impact on business you say?

A lot of businesses are organized to cope with complicated systems. When we talk about complicated systems, we talk about ‘predict & control’. Organizations that are build to predict the future, to create an upfront strategy, to allocate budgets based on this strategy & to follow up KPI’s and the budget by committees and controllers on the road to the predefined goal.
Nothing wrong with that if you are indeed working in a complicated system.
Everything changes when you are operating in a complex system, with lot’s of uncertainty in the ecosphere and within your company. Predict & control proves to be a really bad way of acting in these systems. Evidence points towards a more ‘sense & respond’ way of working in these systems.

Which system do you think your business is really in? And how is your business adapted to it??

Data is overrated in strategy & underused in value creation.

Odds are that you invest a lot of time & people (or money on strategy consultants) to dig into historical datasets, in order to craft a great strategy. Nothing wrong with defining where to put your money & effort in the coming years based on objective figures you say? No it’s not. But what happens a lot in reality is that these figures are more used to ‘prove’ that the strategy that already has been chosen is the right one. And then there is the main question: do you really believe that the past is a good reference for the future (your +3 year plan) ? Forget about innovation when you go for this approach!

On the other hand, when companies shift to the delivery part, they seem to forget that here customer behaviour is a good proxy for new customer behaviour. This is due to the fact that all other variable are much more stable because they occur at the same time: You offer the same products, your customer base operates under the same economical conditions, your competition base is constant,…

So stop over-proving your strategy with analysis and put your bright data-analysts & managers on customer data analysis for ‘run’ purposes.
Nice extra : these effort will start having an impact on your bottom line today, instead of in 3 year.

Innovation is not a business unit, it is a mindset.

A lot of companies set up a dedicated innovation department, expect the world of it and then… get disappointed by the results.

The reason is simple: typically these departments are organised to work on business changing and money generation projects which tend to be… well large.

To make it very clear: they should be there and they should be filled with some of your best people, but innovation is more than only this. It is also about your team member having an idea on how to get your insights faster to the sales team, on how to save 1000 Euro by doing something different, on just testing out that new product tweak with a real customer (yes, he might be surprised, but he will not kill you for it), on trying to use a new tool to get organised better, on sharing that one thing you learned from that book/blog you read.

Innovation is about going out their, alone or with your team and challenge the status-quo of your day to day operations.