Filip

Modderie

De must have skills for every professional.

Levenslang leren, groeien, holistisch profielen vs. expert profielen,… We weten dat we alleen maar meer afhankelijk zullen worden van kennis en vooral hoe we die toepassen. Ook in onze scholen & universiteiten stijgt het aantal opleidingen en keuzes alleen maar. Zie als jonge studente tegenwoordig maar het bos door de bomen.

Dus tijd om een aantal skills, competenties, dingen die je als young en niet meer zo young professional in alle omgevingen (ja, ook in not-for-profit) nodig hebt, in de verf te zetten. Skills waar ik graag een lans voor breek om ook meer aandacht voor te hebben in onze opleidingen, te beginnen in de lagere school.

In no specific order:

1. Project Management Skills.

Er zijn weinig dingen waar je niet met project-skills bezig bent, of het nu werk of privé is: Project management gaat over:

  • Een duidelijke afbakeningen maken van je doelstelling (voor je aan het werk begint).
  • Prioriteiten bewaken.
  • Vooraf duidelijk te maken hoe succes eruit ziet.
  • Samen af te spreken welke stappen leiden tot succes.
  • Wie ownership neemt…
  • tegen wanneer.
  • Wie kwaliteitsbewaking doet.
  • Hoe we samen gaan werken.
  • Hoe we voortgang opvolgen.
  • Wie verantwoordelijk is om mensen en resources vrij te maken.
  • Risico’s vooraf in beeld hebben en hoe we die mitigeren.

En laat dat nu dingen zijn die bijna altijd van pas komen, ook in activiteiten die niet officieel ‘een project’ noemen.
Probeer bijvoorbeeld maar eens met 2 kinderen op vakantie te vertrekken…

2. Faciliteren

Faciliteren ofte kennis uit een groep mensen naar boven krijgen en deze samen tot een besluit, plan, aanpak,… laten komen waar ze zich kunnen achter scharen.
Meer en meer complexe vraagstukken die geen zwart/wit antwoord hebben dienen zich aan. Het ‘competitief’ voordeel van onze contreien zit duidelijk niet in grondstoffen of ‘goedkope arbeid’, maar wel in omgaan met complexe uitdagingen, en daarvoor zijn samenwerking, the wisdom of many people, tot resultaat komen,… absoluut noodzakelijk. Maar dat betekent ook toenemende complexiteit om die kennis naar boven en gealigneerd te krijgen (om nog maar te zwijgen van het maken van keuzes). Dat soort dialoog, process,… faciliteren is key.

3. Werken met je handen

Realiteitszin, boerenverstand,… allemaal uitingen van ‘het vinden van praktisch bruikbare oplossingen in de complexiteit van alledag’ is cruciaal in verandering creëeren. Dat aanleren is moeilijk.
Dingen creëren ‘met je handen’ is de efficiëntste manier om daar voeling mee te krijgen?. Of je nu leert elektriciteit zelf te leggen, aan de slag gaat met houtbewerking, tekent, met SketckUp leert werken, programmeren of zelf robots leert bouwen maakt niet uit.
Je leert er gewoon toepasbaarheid door te doen. Hoe je met driehoekslijnen (en niet met vierkanten bijvoorbeeld) een stevige houtconstructie maakt.
Zo leer je experimenteren en aanpassen wat niet werktal doende. Tegenwoordig noemen ze dat fail fast, adapt faster…

Uitsmijter: Excel/Data visualisatie

De massa data waarmee we om moeten gaan maakt de nood om ‘het kaf van het koren te scheiden’ geweldig belangrijk. Data op zich is zinloos, informatie is key. En om die informatie uit data te distilleren is datalogica en kennis van hoe data verwerken een conditie sine qua non. Om mensen ze te laten snappen en de juiste conclusies te trekken doet data-visualisatie wonderen. Laat je niet verleiden door “Ja, maar A.I. kan dat voor ons”. Vandaag kan dat alvast nog niet zonder dat je AI de juiste richting kan uitsturen: welke data moet je zoeken, hoe structureer je die? En het interpreteren van het resultaat “de AI black-box” is nog een heel ander paar mouwen.
Dat, en het feit dat een basis VLOOKUP en draaitabel gewoon sneller zijn dan even een A.I. systeem te gaan trainen 😉
So repeat after me: “Ik zal niet afstuderen zonder dat ik die 2 functies kan toepassen” 😀
Uiteraard mag je Excel door elk ‘rekenblad’ vervangen 😉

Wat zijn jouw ideeën om onze huidige en toekomstige workforce fit for the future te maken?

Wat als personal branding het evaluatiegesprek vervangt?

De basisbeginselen van vraag en aanbod spelen ook in de recruteringsmarkt, of we dat nu fijn vinden of niet. In tijden van schaarste aan talent of een grote vraag ernaar stijgt de ‘prijs’ van dat talent. Bedrijven hebben er zich al lang bij ‘neer gelegd’ dat ze ook effectief moeite moeten doen om gemotiveerde mensen aan te trekken en te behouden.

Heel wat werkgevers beschouwen op het einde van de dag mensen nog altijd als een deel ‘arbeidsinput’. Met als gevolg dat ze het moeilijk hebben met de ‘persoonlijke’ ambities van individuele werknemers als een asset te zien. Denk maar aan alle policies rond tweeten/bloggen (“Jouw ideeën en die van het bedrijf moeten gescheiden zijn”), de sfeer van geheimzinnigheid die heel wat mensen die nog een ‘side-job’ hebben moeten optrekken (zeker voor kenniswerkers), de soms exuberante clausules in contracten rond niet-concurrentie, de omgang met intellectuele eigendom,…

Al deze zaken hebben zeker hun achterliggende logica, maar vraag is of ze vanuit maatschappij-standpunt bijdragen tot het maximaliseren van de waardecreatie. Het antwoord is ongetwijfeld nee.

Maar wat als… 

werkgevers nu eens mee zouden stimuleren dat elke individuele werknemer zijn eigen personal brand uitbouwt.

Dan krijg je:

  • meer gemotiveerde werknemers. Mensen die voelen dat hun bedrijf hun stimuleert om echt aan hun eigen groei te werken en dat ook durven tonen zullen niet alleen extra gemotiveerd zijn, maar ook meer ownership nemen, omdat het een echt gedeeld ownership is, ondersteund door een win-win voor de onderneming & de werknemer.
  • veel meer natuurlijke interactie tussen individuen binnen een bedrijf en over bedrijven heen en dus een natuurlijke evolutie richting genetwerkte bedrijven en netwerken van bedrijven. En laat het net die bedrijven zijn die weten dat ze niet alles zelf kunnen doen, maar wel een sterk netwerk hebben van bedrijven met een gemeenschappelijke cultuur die in een vuca wereld zullen overleven.
  • natuurlijke overgangen van mensen tussen verschillende bedrijven. En neen, dat hoeft niet per definitie iets slechts te zijn. Als we dat meer in de openheid trekken en zowel medewerkers als bedrijven het niet als een verlies/schande meer aanvoelen dan wordt het veel gemakkelijker om de juiste vrouw (m/v) op de juiste plek te krijgen… op het juiste moment. En laat dat nu net een van de uitdagingen zijn waar bedrijven net meer en meer mee geconfronteerd worden. Doordat de omgeving zo volatiel is (change being the only constant) en ze meer moeite moeten doen om mensen te houden krijg je soms verkrampte situaties waar bedrijven mensen maar wat bezighouden omdat ze schrik hebben om ze te laten vertrekken. Als bedrijven nu eens mensen net zouden aanmoedigen om elders extra ervaringen op te doen en ze met open armen terug ontvangt nadien…
  • een ingebakken reflex om continue bij te leren. Want dat doe je net door in interactie te gaan met anderen, door je gedachten te structureren en de wereld in te durven sturen (laat dat ook de reden zijn dat ik ongeveer elke junior aanmoedig om te durven bloggen) en nieuwe problemen samen met anderen aan te pakken.

Wat zijn jouw dromen voor een samenwerken van bedrijven en medewerkers vandaag?


Photo by Austin Chan on Unsplash